Άρης - Εφές Πίλσεν 50-48 (1993, Κύπελλο Κυπελλούχων)
Το χειρότερο μπάσκετ, ο χειρότερος αγώνας, η κακοποίηση του αθλήματος. Έχουν καμιά σημασία μπροστά στη θέα της πρώτης ευρωπαϊκής κούπας ; Στο Τορίνο λοιπόν και με σκορ που πριν από μερικά χρόνια ήταν α' ημιχρόνου, ο Άρης πρώτη σαιζόν χωρίς τον Γκάλη - τι αδικία - κατάφερε εν μέρει αυτό που πάλευε από το 1987 και έπειτα. Τώρα πλέον τους πόντους έβαζε ο Τάρπλεϊ, τη θέση του Ιωαννίδη είχε ο Σερφ με την οδοντογλυφίδα του και ο Γιαννάκης σήκωνε ως αρχηγός πια το κύπελλο - μόνο ο Βουρτζούμης έμεινε κλασική αξία κόβοντας και πάλι το δυχτάκι. Το τελευταίο πεντάλεπτο, που διδάσκεται πλέον στο μάθημα πως να ΜΗ παίζετε μπάσκετ, ο Άρης προηγήθηκε 50-45 και δε κατάφερε να ξανασκοράρει έκτοτε, δεχόμενος όμως μόλις ένα τρίποντο βγήκε στο τέλος νικητής. Στα αξιοσημείωτα, το γνήσιο παραδοσιακό σουρεαλιστικό ξύλο - ξέρετε, αυτό που παίρνεις μια καρέκλα για πολεμοφόδιο και ορμάς στα τυφλα αδιαφορώντας αν πετύχεις φίλο ή εχθρό - που έπεσε μέσα στο γήπεδο μετά τη λήξη του αγώνα
Το χειρότερο μπάσκετ, ο χειρότερος αγώνας, η κακοποίηση του αθλήματος. Έχουν καμιά σημασία μπροστά στη θέα της πρώτης ευρωπαϊκής κούπας ; Στο Τορίνο λοιπόν και με σκορ που πριν από μερικά χρόνια ήταν α' ημιχρόνου, ο Άρης πρώτη σαιζόν χωρίς τον Γκάλη - τι αδικία - κατάφερε εν μέρει αυτό που πάλευε από το 1987 και έπειτα. Τώρα πλέον τους πόντους έβαζε ο Τάρπλεϊ, τη θέση του Ιωαννίδη είχε ο Σερφ με την οδοντογλυφίδα του και ο Γιαννάκης σήκωνε ως αρχηγός πια το κύπελλο - μόνο ο Βουρτζούμης έμεινε κλασική αξία κόβοντας και πάλι το δυχτάκι. Το τελευταίο πεντάλεπτο, που διδάσκεται πλέον στο μάθημα πως να ΜΗ παίζετε μπάσκετ, ο Άρης προηγήθηκε 50-45 και δε κατάφερε να ξανασκοράρει έκτοτε, δεχόμενος όμως μόλις ένα τρίποντο βγήκε στο τέλος νικητής. Στα αξιοσημείωτα, το γνήσιο παραδοσιακό σουρεαλιστικό ξύλο - ξέρετε, αυτό που παίρνεις μια καρέκλα για πολεμοφόδιο και ορμάς στα τυφλα αδιαφορώντας αν πετύχεις φίλο ή εχθρό - που έπεσε μέσα στο γήπεδο μετά τη λήξη του αγώνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου